Magdalena OlesińskaTen tekst przeczytasz w 3 minutyTwój kot się na ciebie patrzy? Czy wiesz, co chce ci w ten sposób przekazać? Sprawdź, co to oznacza w kocim ShutterstockNawet nie próbuj podejmować wyzwania pt. „Kto pierwszy mrugnie”. I tak przegrasz, a przynajmniej unikniesz kompromitacji w oczach kota. Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego kot patrzy się na ciebie? Albo dlaczego nie spuszcza z oka kota sąsiadów? Oto rozwiązanie zagadki. Kot patrzy się na inne koty, bo… Koty komunikują się za pomocą mowy ciała. Ponadto to zwierzęta terytorialne i nie przepadają za intruzem, który rywalizuje z nimi na ich terenie. Dlatego kot wykorzystuje moc spojrzenia, by zmusić innego pobratymca do odejścia lub do okazania swojej agresji. Koty to wizualni myśliwi, a ich zdolność do patrzenia bez regularnego mrugania pomaga im uważnie obserwować swoją ofiarę. W przeciwieństwie do ludzi, którzy często muszą mrugać, koty mogą utrzymywać stałe spojrzenie przez jakiś czas. Kot patrzy się na ciebie, bo… Koty z natury są ciekawskie i chcą wiedzieć o wszystkim, co robisz. Dlatego cię obserwują. Obserwują cię, gdy krzątasz się po kuchni, podczas sprzątania pokoju, podglądają, kiedy jesteś w łazience, a także, kiedy spokojnie siedzisz i pracujesz przy komputerze. No dobra, przy tym ostatnim wcale cię nie obserwuje, po prostu zastanawia się tylko, jakby tu wygodnie rozłożyć się na klawiaturze. Tak czy inaczej, dla naszych mruczków jesteśmy niezwykle fascynującymi istotami. Chcą nas obserwować, aby nauczyć się naszych zachowań. Każdy opiekun kota chociaż raz odniósł wrażenie, że mruczek zna jego najskrytsze myśli. Jak się okazuje, koty dobrze rozumieją naszą komunikację niewerbalną. Dlatego obserwują nas, by lepiej poznać nasze uczucia i wiedzieć, czego od nich oczekujemy. Oczywiście za ich wnikliwymi spojrzeniami kryje się coś jeszcze. Coś, czemu trudno się oprzeć i – bądźmy szczerzy – jest ich tajną bronią. No bo kto jest w stanie oprzeć się przepięknym, kocim „patrzałkom”? Prawda jest taka, że najczęściej za kocim spojrzeniem kryje się jakiś podstępny cel. Twój kot może błagać o dodatkową porcję jedzenia czy czułości, albo po prostu chce zwrócić na siebie twoją uwagę. …cię lubi! Kocie spojrzenie może być także wyznaniem uczucia, którym zwierzę darzy swojego opiekuna. Mruczek chce ci w ten sposób pokazać łączącą was więź. Jeśli zauważysz, że oczy twojego kota spotykają się z twoimi, pod żadnym pozorem tego nie ignoruj, nie odwracaj wzroku i nie pozostawiaj bez odpowiedzi. Utrzymując z kotem kontakt wzrokowy, powoli mrugnij, by w ten sposób okazać mu, jak bardzo go kochasz. …chce ci powiedzieć o swojej chorobie Bywa, że w niektórych sytuacjach kot patrzy na ciebie, bo chce ci w ten sposób przekazać, że coś mu dolega. Spokojnie. Nie wpadaj od razu w panikę, ponieważ jest to rzadkością. Jeśli jednak zauważysz, że twój pupil patrzy na ciebie i ma rozszerzone źrenice – udaj się do lekarza weterynarii. Zawsze lepiej „dmuchać na zimne”. Jeśli kot na ciebie patrzy – nie obawiaj się. Raczej mała szansa, że obmyśla jakiś misterny plan w twoim domu. Po prostu ciesz się każdym złapanym kontaktem wzrokowym ze swoim się tym artykułem:
Czy jak chłopak się cały czas na mnie patrzy to znaczy, że się we mnie zakochał? 2010-01-17 14:27:49; kolega w ktorym sie zakochałam ciągle sie na mnie patrzy popisuje sie przede mną, patrzy sie na mnie,czesto przebywa tam gdzie ja :P co to oznacza? 2010-10-19 21:47:11
Czego boisz się najbardziej? Bomba wybuchnie w barze trzynasta dwadzieścia. Teraz mamy dopiero trzynastą szesnaście. Niektórzy zdążą jeszcze wejść. Niektórzy wyjść. Może śmierci - bo śmierć to koniec tego, co znasz. Bo już nie przytulisz, nie zobaczysz, nie usłyszysz, nie powiesz, nie zaangażujesz się, nie poznasz, nie zaprosisz, nie zostaniesz zaproszony... nie będziesz. I cokolwiek będzie wtedy przed tobą (a wierzę, że będzie to wspanialsze, niż my sobie wyobrażamy), bezpowrotnie utracisz to, co zostawisz za sobą. Może śmierci swoich bliskich, tego, że nie uda ci się ich ochronić, że ich stracisz, że świat ich straci, że oni stracą to, co mogliby przecież jeszcze... Terrorysta już przeszedł na drugą stronę ulicy. Ta odległość go chroni od wszelkiego złego no i widok jak w kinie: Może tego, że sprawy wymkną ci się spod kontroli. Tego, że ktoś inny będzie miał w swoich rękach twój los i wykorzysta swoją wolną wolę, by tobie tę wolność odebrać. Może przypadkowości. Tego, że pojedziesz nie do tego miasta, wybierzesz nie ten sklep, spóźnisz się o za małą liczbę minut lub będziesz za wcześnie - przypadkiem. Może bezsilności. Tego, że będziesz siedział przykuty do telewizora, tak jak 11 września i w wiele innych, tragicznych dni, i nie będziesz wiedział, co masz zrobić. Kobieta w żółtej kurtce, ona wchodzi. Mężczyzna w ciemnych okularach, on wychodzi. Chłopaki w dżinsach, oni rozmawiają. Trzynasta siedemnaście i cztery sekundy. Ten niższy to ma szczęście i wsiada na skuter, a ten wyższy to wchodzi. Wiesz, jaka jest różnica pomiędzy strachem i lękiem? Nasze lęki nie muszą mieć racjonalnej podstawy. Możemy "lękać się" czarnego kota, pająków, piątku 13., wyjść z łóżka, wyjść za mąż - i to wszystko będzie tylko w naszej głowie (co nie oznacza, że będzie mniej poważne). Boimy się natomiast rzeczywistości, zagrożenia, które istnieje i które może zaatakować w każdej chwili. A zatem - czy mamy się czego lękać? A czy mamy czego się bać? Trzynasta siedemnaście i czterdzieści sekund. Dziewczyna, ona idzie z zieloną wstążką we włosach. Tylko że ten autobus nagle ją zasłania. Trzynasta osiemnaście. Już nie ma dziewczyny. Czy była taka głupia i weszła, czy nie, to się zobaczy, jak będą wynosić. Każdego dnia mamy ze sobą tę zieloną wstążkę przy sobie. Każdego dnia możemy wybierać - czy być głupim i wchodzić tam, gdzie nas potrzebują czy być mądrym i ukrywać się, póki się da. Co jest głupotą a co mądrością, to się zobaczy, na koniec. Trzynasta dziewiętnaście. Nikt jakoś nie wchodzi. Za to jeszcze wychodzi jeden gruby łysy. Ale tak, jakby szukał czegoś po kieszeniach i o trzynastej dwadzieścia bez dziesięciu sekund wraca po te swoje marne rękawiczki. Co masz? Czego nie masz? Czy kiedykolwiek odpowiedziałeś szczerze, co zabrałbyś na bezludną wyspę? Bo może się okazać, że będziesz musiał zdecydować się w mgnieniu oka, bez opcji "Cofnij". Jest trzynasta dwadzieścia. Czas, jak on się wlecze. Już chyba teraz. Jeszcze nie teraz. Tak, teraz. Bomba, ona wybucha. Bomba, ona wybuchnie. Ale to jest nieważne, Liczy się ten czas, który jest przed. Terrorysta, on patrzy na ciebie teraz. Jak wchodzisz, wychodzisz, wracasz, pomagasz, odchodzisz, kręcisz się w kółko lub zmierzasz do celu. W tym ułamku wieczności pomiędzy twoim punktem A i jego punktem B, chce cię złapać, przestraszyć, uwięzić. Unieszkodliwić. Wtedy, ona wybuchnie; już nie będzie przeszkód. Gdzie rodzi się twoja odwaga? W tytule i w cytatach zamieszczony został wiersz Wisławy Szymborskiej Terrorysta, on patrzy.
Co robić gdy chłopak się na mnie patrzy ? Od jakiegoś czasu zauważyłam, że jeden z chłopaków patrzy się na mnie. Ja jestem w I klasie gimnazjum, a on w III gimnazjum. Nie wiem czy mu się podobam, a on mi się podoba. Z tego co wiem to raczej jest nieśmiały.
Małgorzata Klimczak Marzyła o tym, żeby zostać weterynarzem, ale nie umie patrzeć na cierpienie zwierząt. Zajęła się Kosmosem, który wydaje się odległy, a jednak ma duży wpływ na nasze życie. Nikola Bukowiecka, studentka czwartego roku automatyki i robotyki Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie oraz fizyki medycznej na Wydziale Nauk Ścisłych i Przyrodniczych Uniwersytetu Szczecińskiego, otrzymała wyróżnienie w konkursie „Polka XXI wieku” za opracowanie systemów wykorzystywanych w misji kosmicznej NASA. – To ogromna radość, że otrzymałam nagrodę za swoją pracę nad systemami do mapowania nieba w ramach projektu GLOWS realizowanego w Centrum Badań Kosmicznych PAN, który jest częścią misji kosmicznej NASA IMAP, oraz za pracę nad projektowaniem systemów sterowania przy polskich satelitach. Znalezienie się w tak imponującym gronie to zaszczyt – mówi Nikola Bukowiecka. – W przyszłości chciałabym pracować w branży kosmicznej, neuronaukowej lub w branży stosującej rozwiązania powiązane z robotyką. Nie jestem jeszcze ściśle ukierunkowana na jedną konkretną ścieżkę kariery naukowej. Chciałabym kiedyś przyczynić się do zmian. Jestem osobą konsekwentną, z dużą motywacją. Nie boję się podejmowania wyzwań oraz stawania w obliczu problemów. Marzenia o kosmosieA od czego się zaczęło? – Odkąd byłam mała, zawsze interesował mnie kosmos. Patrzyłam w niebo i zastanawiałam się, co tam się dzieje – mówi Nikola. – Pamiętam, że były takie książki dla dzieci, typu: jak to działa, jak to jest zrobione, i lubiłam je czytać. Byłam bardzo ciekawskim dzieckiem. Interesowała mnie fizyka, tylko że wtedy jeszcze nie wiedziałam, że nie taka, jakiej nas uczą w szkole, czyli wzory i równania. To w ogóle nie o to chodzi. Fizyka to niemal wszystko, co nas otacza. Cały Wszechświat i właśnie to mnie pasjonowało. Niestety, w podstawówce program szkolny z tego przedmiotu jest okropny. Dopiero w gimnazjum poznałam inną fizykę i zaczęłam dostawać szóstki. Wtedy uznałam, że to jest super. Żałuję tylko, że było tak mało o kosmosie. Bo szkoła zniechęca do naukiAż trudno uwierzyć, że w szkole podstawowej miała problemy z fizyką i ledwo wyciągała trójkę z tego przedmiotu na świadectwie, a raz nawet była zagrożona oceną niedostateczną! Dzisiaj Nikola ma na koncie wiele osiągnięć, mimo że dopiero kończy studia. Podczas studiów dawała korepetycje z matematyki. Przychodziło do niej dużo dzieci, które nienawidziły tego przedmiotu. – Zawsze im mówiłam: „daj mi miesiąc”. Okazuje się, że kiedy wychodzimy z zaległości, zaczynamy odczuwać przyjemność z nauki. Zaczynamy widzieć w znienawidzonej dziedzinie ciekawe rzeczy – mówi naukowczyni. Nikola działa w Polskim Towarzystwie Astrobiologicznym i razem z innymi realizuje różne pomysły, jak przybliżać fizykę dzieciom. Bo fizyka naprawdę źle się kojarzy. Również wtedy, kiedy rozważamy ją jako kierunek studiów. – Jak wybierałam się na studia na fizykę, wszyscy byli przekonani, że po takim kierunku mogę tylko uczyć w szkole – mówi. – Ale możliwości jest naprawdę wiele. Na początku myślałam o studiach medycznych. Chciałam pomagać ludziom, ale nie dostałam się na medycynę w Warszawie i poszłam na fizykę, co okazało się strzałem w dziesiątkę. Zakochałam się w tej dziedzinie. Dużo ludzi myśli, że jak się nie dostanie na jakiś kierunek studiów, to potem jest koniec i tragedia, a to wcale nie tak. Na innym kierunku też można zrealizować swoje marzenia. Ja poszłam na fizykę medyczną i miałam praktyki w szpitalu. Dzisiaj wiem, że mogę pracować w medycynie jako naukowiec. Praca w NASANikola niebawem będzie bronić swojej pracy magisterskiej, którą napisała przy współpracy z Centrum Badań Kosmicznych PAN. Tam poznała prof. Maciej Bzowskiego, który jest członkiem misji GLOWS, a misja GLOWS jest częścią misji kosmicznej NASA IMAP. Misja IMAP jest tworzona przez międzynarodowy zespół naukowy pod kierownictwem profesora Davida J. McComasa z Uniwersytetu Princeton, a realizację projektu koordynować będzie Applied Physics Laboratory (APL) z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa. Z ramienia NASA misję koordynuje Heliophysics Division w Science Mission Directorate. Sonda kosmiczna IMAP wyposażona będzie w dziesięć instrumentów naukowych, z których jeden powstaje w CBK PAN. IMAP działać będzie w pobliżu tzw. punktu libracji L1 między Ziemią a Słońcem, ok. 1,5 mln km od Ziemi. Punkt Lagrange’a L1 jest to wyimaginowany punkt w przestrzeni między Ziemią a Słońcem, gdzie równoważą się potencjały grawitacyjne Ziemi i Słońca. Dzięki temu umieszczony w jego pobliżu statek kosmiczny łatwiej jest utrzymać w stałym położeniu względem Ziemi i Słońca. – Profesor Bzowski dał mi szansę i zatrudnił mnie jako fizyka przy tym projekcie – mówi Nikola. – Zadanie polega na mapowaniu okolic Słońca, czyli w praktyce badaniu całej heliosfery i wiatru słonecznego. To pierwszy projekt, w którym będziemy zliczać atomy neutralne. Ja odpowiadam za systemy mapowania. Opisuję fizykę i matematykę, które robią mapy na niebie. Potem będziemy analizować, co się tam znajduje. Praca nad polską mikrosatelitąNikola pracuje także na pół etatu w prywatnej firmie Creotech Instruments która przyczyniła się do sukcesu wielu misji kosmicznych. Zespół odpowiedzialny za projekty satelitarne składa się z ponad 30 specjalistów, w tym z kilku byłych pracowników NASA, ESA i POLSA. Dodatkowo jest on wspierany przez szerszy zespół badawczo-rozwojowy firmy (40 inżynierów z dużym doświadczeniem w pracy ze złożoną elektroniką). Dążąc do pełnego zrozumienia statku kosmicznego jako całości, zespół jest w stanie zaprojektować, zintegrować i przetestować komponenty dla wszystkich podsystemów, które znajdują się w typowej magistrali satelitarnej. – Ja biorę udział w projekcie Eagle Eye. To będzie pierwsza mikrosatelita polska – mówi Nikola. – Robię układy sterowania orientacją tych satelitów. Częściowo też pomagam w planowaniu misji, czyli jak wybrać orbitę, kiedy wykonać manewr, ile paliwa zużyjemy na ten manewr, czy on jest możliwy. Zajmuję się też określaniem błędów, jakie mogą wyniknąć z tych manewrów. Wielka miłość – zwierzęta Nikola Bukowiecka zajmuje się nie tylko nauką i pracą, ale działa także jako aktywistka i wolontariuszka na rzecz zwierząt. Sama także ma pieska, z którym stara się spędzać jak najwięcej czasu. – Kiedy wybierałam studia, brałam pod uwagę nie tylko medycynę, ale także weterynarię – mówi. – Ostatecznie doszłam do wniosku, że nie dałabym rady patrzeć na co dzień na cierpienie zwierząt. Nawet jak zbieram dary dla schroniska dla zwierząt, to nie wchodzę do środka, tylko przekazuję je przy wejściu, bo wiem, że zaraz zaczęłabym płakać. Nie potrafię zrozumieć, jak ludzie mogą krzywdzić zwierzęta. Jakie myślenie za tym idzie. Nikola wiele akcji pomocy zwierzętom zorganizowała sama, bo uważa, że wspieranie różnych organizacji jest fajne, ale dużo fajniej jest zrobić coś samemu. Przed Polką XXI wieku teraz dużo pracy. Lada chwila wyjeżdża do USA zdobywać kolejne doświadczenia, potem obrona pracy na uczelni, a potem jeszcze wiele innych inicjatyw. A w przyszłości? Może lot w kosmos?
Nieoczekiwanie w jej poukładanym życiu na nowo zjawia się były chłopak, Kyle (Tilky Jones). Przed laty kobieta odrzuciła jego oświadczyny, gdyż nie była gotowa na poważny związek. Chciała skupić się na karierze. Teraz Kyle, zamożny fotograf, zatrudnia ją jako menadżerkę. Biznesowa współpraca szybko przeradza się w gorący
Artykuły Styl życia TOP 20 pytań PsychoTesty Najlepsze odpowiedzi Pytania na temat: on-sie-na-mnie-patrzy Pomoc - Jak zdobywać punkty i awansować w rankingu ? Zadawaj pytania, udzielaj odpowiedzi, oceniaj odpowiedzi innych. Generalnie im bardziej jestes aktywna, tym wyżej plasujesz sie w ranking Jak zdobywać rangi? Jak zdobywać punkty?
#shortsTwitch: https://www.twitch.tv/unk0_kunTwitter: https://twitter.com/Unk0_KunTikTok: https://www.tiktok.com/@Unko_kunDzieciak sie na mnie patrzy i nie w
„- Mamo, bo on się na mnie dziwnie patrzy. – Choć nie będziemy się zadawać z patologią.”Znajome?Dla mnie nie i gdyby nie napisała mi tego moja czytelniczka nigdy bym nie pomyślała, że takie historie mogą mieć miejsce. Nigdy bym nie przypuszczała, że ludzie są tacy okropni. Ja wiem, że lubimy oceniać po okładce, chamsko obrażać, komentować, ale żeby tak małemu dziecku powiedzieć prosto w twarz, to już raczej nie można nazywać tej osoby człowiekiem. Zwierzęciem pewnie też nie, bo one też mają godność i potrafią się zachować, czasem bardziej ludzko niż ludzie.„Do tej pory pamiętam gdy syn próbował się pobawić na placu zabaw z dziewczynką której nie znał, zbliżył się by ją zobaczyć (miał ok 2 lat, a u nas okuliści tak małych dzieci nie są wstanie zbadać dobrze). Ona się rozpłakała bo nie wiedziała o co chodzi – przyglądał się dzieciom znacznie bliżej niż inne, ba bardzo blisko.. dzieci nie rozumiały i go odrzucały. „Mamo, bo on się na mnie dziwnie patrzy.” Słowa jej mamy bardzo mnie zabolały: „choć nie będziemy się zadawać z patologią.”Opisuje mi mama tego cudownego Skarba, który od małego zmaga się tylko z „genetyczna postępująca wada wzroku składająca się z zeza, silnego oczopląsu, astygmatyzmu odwrotnego, szczeliny tarczy nerwu wzrokowego, małoocza jednego oka oraz krótkowzroczności. Patent polega na tym, że prawe oko widzi bardzo słabo (z ok 15-20 cm jest w stanie rozpoznać ruch i ewentualnie policzyć palce u pokazywanej ręki) drugie oko widzi lepiej (sporo lepiej bo tablica czytana z normalnej odległości to dwa/trzy rzędy od góry w zależności od rodzaju tablicy) oprócz tego mamy astmę oskrzelową, AZS, torbiel w lewej półkuli mózgu i przerośnięte migdały. Chodzimy na szczęście tylko do 6 poradni: okulista, laryngolog, pulmonolog, alergolog, ortopeda, neurolog.”Wylicza dzielna mama, która od samego początku stara się pokazać jak najwięcej temu Skarbowi, bo nie wie czy w przyszłości będzie mu dane zobaczyć coś więcej.„Zaczynaliśmy od obecnie mamy -6. Jest coraz gorzej i prawdopodobnie straci wzrok.” Czytam to za każdym razem z ogromnym podziwem i szacunkiem do tych wojowników, którzy oprócz trudów, które im podarował los, zmagają się jeszcze z głupota ludzką. Niestety dzieci są naszym odzwierciedleniem, powielają nasze zachowania i najczęściej to wychodzi w kontaktach. Najgorsze jest jedna dla mnie patrzenie, słuchanie, czytanie o tym jak to dorosły, pełnoletni osobnik, posiadający w dodatku dzieci potrafi skrzywdzić inne, niczemu nie winne dziecię. To boli. To jest jednak bardzo prawdziwe.„W sklepie gdy wybieraliśmy prezent dla dziadka, a syn chciał bliżej zobaczyć zegarki przez szybkę wystawową praktycznie przykleił do niej nos i „urocza” ekspedientka skomentowała, żebym dziecko lepiej wychowywała, bo ona to będzie musiała czyścić. Standardowe teksty „czemu on tak blisko patrzy wzrok sobie zepsuje”. Bardzo często syn musi czegoś dotknąć żeby to lepiej zobaczyć. (…) Dzieci często się z niego śmieją, że czegoś nie widzi, nie złapie, nie trafi w coś ale wydaje mi się że już się zrobił na tyle silny że daje rade.. Nie chodzimy do zoo czy do muzeum.. nic nie widzi z takiej odległości, a dotykać nie wolno.. ”Ten Słodziak poznaje świat za pomocą dotyku i wzroku, który ma bardzo ograniczony i który cały czas się pogarsza. Jak mogliście przeczytać wyżej, jedyną szansą dla niego jest podejście jak najbliżej się da do przedmiotu, osoby itp aby coś zobaczyć. Tak walczy, z postępującą wadą i chce jak najwięcej świata zobaczyć. Jednak wiele z nas tego nie rozumie. Nie potrafi ogarnąć, że coś takiego może mieć miejsce. A jednak to istnieje i przydarza się takim zanim kogoś ocenisz, powiesz coś niemiłego, pomyśl. Bo nigdy nie wiesz z czym ta druga osoba się zmaga. I nigdy nie wiesz, czy Ty też kiedyś nie będziesz w podobnej sytuacji. Takich ludzi trzeba podziwiać i dać im możliwość normalnego mowa jest srebrem, a milczenie złotem.„Dzieci w piaskownicy nie rozumiały, że maluch nie chce im czegoś zniszczyć tylko zobaczyć więc go odpychały, a mi było cholernie przykro. Z uporem maniaka jednak chodziliśmy na ten sam plac zabaw i w którymś momencie syn się nie dał i mnie był to znak że sobie poradzi, że się uda.”
Dziewczyna z kl 1B dziwnie się na mnie patrzy nie rozmawiamy często czasami na przerwie na korytarzu, dziwnie się na mnie patrzy, tak uroczonie da się tego opisać jakie uczucie mi wtedy towarzyszy. Kiedyś patrzała się na mnie około 5 sekund prosto w oczy nic nie robiąc, ja patrzałem się w jej oczy i tak jakby nigdy nic sobie
Przykłady użycia On na nią patrzy w zdaniu i ich tłumaczeniach na tyle żeby ufać moim przeczuciom ale dobrze ci ich habe gesehen wie sie ihn anschaut und ich weiß du kennst mich nicht gut genug um meine melodramatische Neigung entschlüsselt zu haben aber ich sage dir zieh dein bestesSieh ihn dir an sieh senkt den Kopf und auf einmal ist er geht gut mit ihr um und scheint sie sehr zu schätzen.
- Patrzysz się na mnie? - nieoczekiwanie spytała, wciąż nie otwierając oczu. - Patrz sobie. Mnie tam wszystko jedno. I tak ci z tego nic nie przyjdzie. źródło: KWSJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996. Osuwała się, opierała o ścianę, mazgaiła. Pozostałe dziewczyny patrzyły się na nią z głębokim politowaniem.Dlaczego on się na mnie patrzy?Nie ma dnia żeby się na mnie nie popatrzył. Często jest tak że jak się na niego popatrze to przececuje włosy i się odwraca. raz to zagadnełam . kiedy siedziałam na przerwie on przyszedł i siadnął naprzeciwko mnie i się patrzył . boi tam siedział taki kolega który mi lubi dokuczać i ja bez przerwy spadaj a on się popatrzył i był smutny. o co mu chodzi ? Daje nam za pomoc .
on się na mnie patrzy
